چرا دگمه لباسهای زنانه و مردانه برعکس است؟

در لباسهای مردانه دگمه در سمت راست لباس قرار دارد، در حالیکه در لباسهای زنانه دگمه در سمت چپ است. آیا علت آنرا می‌دانید؟

به گزارش گروه خواندنی فرهنگ نیوز، در لباس های مردانه دگمه در سمت راست لباس قرار دارد، در حالی که در لباس های زنانه دگمه در سمت چپ است. آیا علت آن را می‌دانید؟

 در جوامع اشرافی گذشته، مردها بدون کمک گرفتن از خدمتکار لباسشان را می پوشیدند. اما در این جوامع زنان برای پوشیدن لباس از خدمتکار کمک می گرفتند، و به همین دلیل دگمه این لباسها در سمت چپ قرار داشت تا بستن دگمه ها برای آنها راحت تر باشد.

 و به این ترتیب این سنت تا به امروز باقی مانده است.

کاربرد این دکمه روی شلوار لی چیست؟

دکمه‌های فلزی روی جیب شلوار لی، در عین ناباوری، نقش بسیار مهمی دارند. در صورتی که شلوار لی شما فاقد این دکمه باشد، چه اتفاقی رخ خواهد داد؟

به گزارش   فرهنگ نیوز ، به این دکمه‌های فلزی «میخ پرچ» گفته می‌شود و آنها در جاهایی به کار گرفته می‌شوند که احتمال پارگی شلوار وجود دارد. طرفداران شلوار لی کم نیستند اما شاید کسی پیش‌تر به این مسئله توجه نکرده بود که کاربرد این دکمه‌های فلزی چیست.

میخ پرچ یا ریوِت روی نقاطی از شلوار لی پیاده می‌شود که احتمال پارگی به علت تحرک یا فشار وجود دارد. از این طریق استقامت شلوار بیشتر می‌شود. به عبارت بهتر، اگر این دکمه‌ها نبودند، شلوار لی زودتر پاره یا حتی سوراخ می‌شد.

ماجرای میخ پرچ و شلوار لی ریشه در تاریخ تولید این پارچه دارد و اینکه چگونه میخ پرچ تا این اندازه محبوب شد، بسیار جالب است. در واقع همین میخ پرچ بود که باعث تولید شلوار لی یا جین شد.

در دهه 1870 میلادی، کارگران از این شلوارها برای کار استفاده می‌کردند اما مشکل اینجا بود که شلوارشان به علت سنگینی و نوع کار به سرعت پاره می‌شد. به همین دلیل بود که همسر یکی از کارگران به سراغ خیاطی به نام «جاکوب دیویس» رفت و از او خواست تا شلواری برای شوهرش بدوزد که به سرعت پاره نشود. آقای دیویس پس از مدتی به این نتیجه رسید که بهتر است از میخ پرچ در نواحی‌ای که بیشترین فشار را متحمل می‌شوند، استفاده کند. این نواحی شامل گوشه‌های جیب‌ها و پایین زیپ بود. میخ پرچ می‌تواند پارچه دنیم را به خوبی نگه دارد و از این طریق استقامت آن را بالا ببرد.

او به لطف طرح پر بازده خود توانست به موفقیت برسد. از این رو آقای دیویس به یک شریک تجاری نیاز داشت تا بتواند آن را به تولید انبوه برساند. وی با لوی استراوس ارتباط گرفت که در آن روزها تاجر بود. آقای دیویس و لوی استراوس توانستند گواهی ثبت اختراع را در سال 1873 میلادی به نام خود ثبت کنند. دیری نپایید که شلوارهای مجهز به میخ پرچ به تولید انبوه رسید و در اوایل دهه 60 میلادی هم با نام «جین» به بازار عرضه شد.

شلوارهای دنیم تا سال‌ها پیش از معرفی میخ پرچ به بازار عرضه می‌شد اما همین طرح کوچک ولی خلاقانه بود که باعث شد شلوار لی حتی همین امروز هم تا این اندازه طرفدار داشته باشد

منبع: فرهنگ نیوز

کفشدوزک!

 Ladybird  یا Ladybug، مساله این است!

 اولین نکته درمورد نام این حشرات است. در زبان انگلیسی کفشدوزک‌‌ها را با دو نام Ladybug و Ladybird صدا می‌زنند. این مساله حشره‌شناسان را بر آن داشته تا توضیح دهند که این حشرات از نظر علم حشره‌شناسی نوعی «سوسک» هستند و نه «ساس.» در واقع حشره‌شناسان می‌گویند کفشدوزک‌‌ها از راسته «قاب‌بالان» یعنی Coleoptera هستند و باید به عنوان Beetle نامیده شوند و نه Bug که از راسته Hemiptera محسوب می‌شود. اروپاییان بیش از ۵۰۰ سال است که کلمه Lady bird beetle را برای آنها به‌کار می‌برند و به دنبال آن در آمریکا هم برای نامیدن کفشدوزک‌‌ها از Ladybird  به جای Ladybug استفاده شد. البته دانشمندان ترجیح می‌دهند این حشرات را Lady beetle بنامند.

  حالا چرا Lady؟

 اینکه چرا کفشدوزک‌‌ها را «بانو» خطاب می‌کنند، داستان جالبی دارد. این موضوع برمی‌گردد به دوران قرون وسطی، زمانی که مردم هنوز علت پدیده‌ها را نمی‌دانستند. در آن زمان در مزارع کشاورزی اروپا آفتی شایع شد که بسیار به محصولات کشاورزی آسیب می‌زد. این آفت و راه‌های کنترل آن برای کشاورزان آن دوران ناشناخته بود. به همین دلیل آنها برای حفظ محصولات خود شروع به دعا و نیایش به درگاه بانو مریم مقدس کردند. کشاورزان با این دعاها به زودی کفشدوزک‌‌ها را در مزارع خود دیدند و مشاهده کردند که محصولاتشان به طرز معجزه‌آسایی از نابودی نجات یافته است. آنها تصور کردند این حشرات در پاسخ به دعاهایشان و از سوی مریم مقدس برای کمک به آنها فرستاده شده‌اند.

برای همین هم، این سوسک‌های قرمز و سیاه را به نام «بانویمان مریم» نامیدند. در آلمان نیز کفشدوزک‌‌ها را Marienkafer به معنی «سوسک‌های مریم مقدس» می‌نامند. میان انواع کفشدوزک‌‌ها، برای اولین بار کفشدوزک‌ هفت نقطه‌ای به نام مریم مقدس نامیده شده است. در تصاویری که از مریم مقدس در کلیساها دیده می‌شود، ایشان همواره ردای قرمزی بر تن دارند و به همین دلیل رنگ قرمز کفشدوزک‌‌ها نمادی از ردای بانو و نیز خال‌های سیاه نماد اندوه‌های ایشان تصور می‌شود.