سراپا اگر زرد و پژمرده‌ایم *** ولی دل به پاییز نسپرده‌ایم
چو گلدان خالی لب پنجره *** پر از خاطرات ترک‌خورده‌ایم
اگر داغ دل بود، ما دیده‌ایم *** اگر خون دل بود، ما خورده‌ایم
اگر دل دلیل است، آورده‌ایم *** اگر داغ شرط است، ما برده‌ایم
اگر دشنۀ دشمنان، گردنیم *** اگر خنجر دوستان، گُرده‌ایم
گواهی بخواهید، اینک گواه *** همین زخم‌هایی که نشمرده‌ایم
دلی سر بلند و سری سر به زیر *** از این دست عمری به سر برده‌ایم
شاعر : قیصر امین پور
دکلمه : پرویز پرستویی (آلبوم : دوستت دارم زنده یاد ناصر عبدالهی)
کل صبح و کل اشراق ایا *** تبک عینی به دمع مشتاق ایا
د لسعت حیه الهوا کبدی *** فلا طبیب لها و لا راقی
اِن الحبیب الذی شَفَقتُ به *** وَ عنده نور رقیتی و تریاقی
زد مار هوا بر جگر غمناکم *** سودی نکند فسونگر چالاکم
آن یار که عاشق جمالش شده‌ام *** هم نزد وی ست رقیه و تریاقم
شاعر : عبدالقادر مراغه‌ای
خواننده : صدیق تعریف
یکی از به یاد ماندنی ترین بخش های سریال امام علی (ع) بدون شک موسیقی آغازین است که گوش سپردن به آن هنوز هم بعد از گذشت سالها، تازه و هیجان انگیز است. این موسیقی اثر ماندگار فرهاد فخرالدینی است.
ماجرای ساخت آهنگ این سریال توسط استاد فخرالدینی به این قضیه برمی‌گردد که او در دهه 40 با راهنمایی‌های دکتر مهدی برکشلی، پژوهش‌هایی در زمینه پرده‌بندی تنبور خراسان به روایت ابونصر فارابی انجام داد.
بعد از آن متون کهن دیگری را درباره موسیقی بررسی کرد. در میان آن آثار شیوه آوانگاری عبدالقادر مراغه‌ای در دو کتاب مقاصد الالحان و جامع الالحان نظر او را جلب کرد. عبدالقادر این کتاب‌ها را با حروف ابجد ثبت کرده بود.
با توجه به گذشت قرن‌ها و منسوخ شدن این شیوه آوانگاری رسیدن به آهنگ اصلی تحقیق و پژوهش بسیاری را می‌طلبید.
استاد فخرالدینی درباره رمزگشایی از یکی از سروده‌های عبدالقادر مراغه‌ای می‌گوید: عبدالقادر آهنگی دارد در دو کتاب مقاصدالالحان و جامع‌الالحان که با حروف ابجد نوشته شده و تاکنون شمار زیادی از پژوهشگران خارجی و خودی روی آن کار کرده‌اند؛ ولی هیچ کدامشان موفق نشده‌اند که شعر و آهنگ این قطعه را با هم تطبیق بدهند، توفیق کشف این کار به من رسید که نزدیک ۳۰ سال روی آن کار کرده‌ام.
این آهنگ توسط استاد فخرالدینی به عنوان موسیقی تیتراژ سریال امام علی(ع) با دو زبان فارسی و عربی به اجرا در آمد.
تصنیف این اثر را صدیق تعریف خواننده مشهور و توانای ایران اجرا کرد که بسیار مورد استقبال قرار گرفت. اثری که باید یکی از زیباترین موسیقی‌های فیلم ایران نامید و قابلیت این را دارد که بارها شنیده شود و هربار هم مخاطب را در حال و هوایی غریب قرار دهد.
شعری که بیت‌های فارسی‌اش ترجمه همان بیت‌های عربی سروده عبدالقادر مراغه‌ای است.
یه لقمه نون یه کاسه ماست یه دل خوش یه حرف راست
یه مادر از تبار نور دار و ندارم همیناست
تو لحظه های تنهایی محرم راز من تویی
تو اوج دل شکستگی تنها پناه من تویی
×××××××
وقتی حسابی ابریم سر روی شونه ات میذارم
بازم مثل بچگی ها همش بهونه میارم
مثل همون بچگی ها که بر نمی گرده دیگه
میشم همون که دردشو جز تو به هیچ کی نمیگه
میخوام همیشه اون دعات پشت و پناه من باشه
نگاه مهربون تو گرمی راه من باشه
شاعر : ؟
خواننده : شامهر عقیلی
ولادت با سعادت منجی عالم بشریت، پیامبر ختمی مرتبت، حضرت محمد(ص) بر همگان مــــــبـــــــارک بــــــاد
«شــــــبنــــــم عــــشـــــــــــق»
ستارهای بدرخشید و ماه مجلس شد *** دل رمیده ما را رفیق و مونس شد
نگار من که به مکتب نرفت وخط ننوشت *** به غمزه مسله آموز صد مدرس شد
به بوی او دل بیمار عاشقان چو صبا *** فدای عارض نسرین و چشم نرگس شد
به صدر مصطبهام مینشانداکنون دوست *** گدای شهر نگه کن که میر مجلس شد
خیال آب خضر بست و جام اسکندر *** به جرعه نوشی سلطان ابوالفوارس شد
طربسرای محبت کنون شود معمور *** که طاق ابروی یار منش مهندس شد
لب از ترشح می پاک کن برای خدا *** که خاطرم به هزاران گنه موسوس شد
کرشمه تو شرابی به عاشقان پیمود *** که علم بیخبر افتاد و عقل بیحس شد
چو زر عزیز وجود است نظم من آری *** قبول دولتیان کیمیای این مس شد
ز راه میکده یاران عنان بگردانید *** چرا که حافظ از این راه رفت و مفلس شد
شاعر: حافظ
سر خود را مزن اینگونه به سنگ
دل ِ دیوانه تنها دل ِ تنگ
منشین در پس این بهت گران
مدران جامه جان را مدران
مکن اى خسته در این بغض ، درنگ
دل ِ دیوانه تنها دل ِ تنگ
پیش این سنگدلان قدر دل و سنگ یکى ست
قیل و قال زغــن و بانگ شباهـنگ یکى ست
دیدى آنرا که تو خواندى به جهان یارترین
چه دل آزارترین شد چه دل آزارترین ؟
نه همین سردى و بیگانگى از حد گذارند ؟
نه همین در غمت اینگونه نشاند ؟
با تو چون دشمن دارد سر جنگ
دل ِ دیوانه تنها دل ِ تنگ
ناله از درد مکن
آتشى را که در آن زیسته اى سرد مکن
با غمش باز بمان
سرخ رو باش از این عشق و سرافراز بمان
راه عشق است که همواره شود از خون رنگ
دل ِ دیوانه تنها دل ِ تنگ
شاعر : فریدون مشیری
خواننده : محمد اصفهانی (آلبوم : فاصله)
تو را من چشم در راهم شباهنگام
که می گیرند در شاخ تلاجن * سایه ها رنگ سیاهی
وزان دلخستگانت راست اندهی فراهم
تو را من چشم در راهم.
شباهنگام ، در آن دم که بر جا دره ها چون مرده ماران خفتگانند
در آن نوبت که بندد دست نیلوفر به پای سرو کوهی دام
گرم یادآوری یا نه ، من از یادت نمی کاهم
تو را من چشم در راهم
زمستان۱۳۳۶
شاعر : نیما یوشیج
در این زمانه ی بی هیاهوی لال پرست
خوشا به حال کلاغان قیل و قال پرست
چگونه شرح دهم لحظه لحظه ی خود را
برای این همه ناباور خیال پرست؟
به شب نشینی خرچنگ های مردابی
چگونه رقص کند ماهی زلال پرست
رسیده ها چه غریب و نچیده می افتند
به پای هرز علف های باغ کال پرست
رسیده ام به کمالی که جز انا الحق نیست
کمال دار برای من کمال پرست
هنوز زنده ام و زنده بودنم خاریست
به چشم تنگی نامردم زوال پرست!
شاعر : محمد علی بهمنی
دکلمه پرویز پرستوئی (آلبوم : "عشق است" زنده یاد ناصر عبدالهی)
همه دنیا بخواد و تو بگی نه ،نخواد و تو بگی آره ، تمومه
همین که اول و آخر تو هستی ، به محتاج تو ، محتاجی حرومه
پریشون چه چیزا که نبودم ، دیگه میخوام پریشون تو باشم
تویی که زندگیمو آبرومو ، باید هر لحظه مدیون تو باشم
فقط تو می تونی کاری کنی که، دلم از این همه حسرت جدا شه
به تنهاییت قسم تنهای تنهام ، اگه دستم تو دست تو نباشه
همه دنیا بخواد و تو بگی نه ، نخواد و تو بگی آره ، تمومه
همین که اول و آخر تو هستی ، به محتاج تو ، محتاجی حرومه
تو همیشه هستی اما ، این منم که از تو دورم
من که بی خورشید چشمات ، مثل ماه ِ سوت و کورم
نمیخوام وقتی تو هستی ، آدم ِ آدمکا شم
چرا عادتم تو باشی ، میخوام عاشق تو باشم
تازه فهمیدم به جز تو ، حرف ِ هیچ کی خوندنی نیست
آدما میان و میرن ، هیچ کی جزتو موندنی نیست
منو از خودم رها کن ، تا دوباره جون بگیرم
از هوس این عقل خسته ، من میخوام جنون بگیرم
همه دنیا بخواد و تو بگی نه ، نخواد و تو بگی آره ، تمومه
همین که اول و آخر تو هستی ، به محتاج تو ، محتاجی حرومه
شاعر : افشین یدالهی
خواننده : احسان خواجه امیری
پدرا پدر بزرگا . مادرا مادربزرگا ، مثلِ گل مثلِ بهارین
دلامون نازک و نرمه ، چشامون چشمه شرمه ، اشکامونو درنیارین
کاشکی می شد برای بزرگترامون قصرای طلا می ساختیم
مثِ آب چشمه ها آیینه هاشو صاف و پر جلا می ساختیم
ابر فتنه وقتی سنگ غم می بارید ، سینه مونو سپر بلا می ساختیم
چشامون دروغ نمیگن واسه ما چراغ راهین
گرچه پشتتون خمیدس واسه ما پشت و پناهین
ماها مثل شب و روزیم شما مثل مهر و ماهین
کاشکی می شد با شما تو شهر عاشقا بمونیم
مثل اون قدیم ندیما قصه وفا بخونیم
رمز روزا رو بفهمیم .قدر شبها رو بدونیم
شاعر : علی معلم
خواننده : محمد اصفهانی (آلبوم : نون و دلقک)
رنگ سال گذشته را دارد همه لحظه های امسالم
365 حسرت را همچنان می کشم به دنبالم
قهوه ات را بنوش و باور کن من به فنجان تو نمی گنجم
دیده ام در جهان نما چشمی که به تکرار می کشد فالم
یک نفر از غبار می آید مژده تازه تو تکراریست
یک نفر از غبار آمد و زد زخمهای همیشه بر بالم
باز در جمع تازه اضداد حال و روزی نگفتنی دارم
هم نمی دانم از چه می خندم هم نمی دانم از چه می نالم
راستی در هوای شرجی هم دیدن دوستان تماشاییست
به غریبی قسم نمیدانم چه بگویم جز اینکه خوشحالم
دوستانی عمیق آمدند چهره هایی که غرقشان شده ام
میوه های رسیده ای که هنوز من به باغ کمالشان کالم
چندیست شعرهایم را جز برای خودم نمی خوانم
شاید از بس صدایشان زده ام دوست دارند دوستان لالم ....
شاعر : محمد علی بهمنی
دکلمه : پرویز پرستوئی (آلبوم "عشق است" زنده یاد ناصر عبدالهی)
