نوایی نوایی
دوشنبه, ۲۳ آذر ۱۳۹۴، ۰۴:۳۹ ق.ظ
غمش در نهانخانهٔ دل نشیند
به نازی که لیلی به محمل نشیند
***
به دنبال محمل چنان زار گریم
که از گریهام ناقه در گل نشیند
***
خلد گر به پا خاری، آسان برآرم
چه سازم به خاری که در دل نشیند؟
***
پی ناقهاش رفتم آهسته، ترسم
غباری به دامان محمل نشیند
***
مرنجان دلم را که این مرغ وحشی
ز بامی که برخاست مشکل نشیند
***
عجب نیست خندد اگر گل به سروی
که در این چمن پای در گل نشیند
***
بهنازم به بزم محبّت که آنجا
گدایی به شاهی مقابل نشیند
***
طبیب، از طلب در دو گیتی میاسا
کسی چون میان دو منزل، نشیند؟
شاعر : طبیب اصفهانی